In: Όχι δεν είναι η Τελετή Έναρξης…

Αυτό που βιώσαμε όλοι όσοι ήμασταν στο ΟΑΚΑ την Κυριακή το βράδυ δεν νομίζω να έχει ξαναγίνει στα Ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα. Δε μιλάω για τους 40.000 φιλάθλους αλλά για τη γιορτή που ζήσαμε και τον παλμό του γηπέδου. Πολλά παιδάκια και γυναίκες ελάχιστα υβριστικά συνθήματα και… ελάχιστους κάφρους. Κάτι στο οποίο δεν μας έχουν συνηθίσει οι ομάδες τα τελευταία χρόνια. Γυρνάγαμε δίπλα μας και βλέπαμε τον κόσμο να είναι με ανοιχτό το στόμα και ένα χαμόγελο ευτυχίας που διαμήνυε ότι το γήπεδο θα είναι έτσι γεμάτο και με πανηγυρική ατμόσφαιρα σε όλους τους αγώνες.

Και δε νοιάζει κανένα εάν θα βγούμε 1οι ή 6οι… μας νοιάζει να συμμετέχουμε σε αυτή την προσπάθεια της Ομάδας. Εάν συνεχιστεί να συνυπάρχουν με αυτό τον τρόπο οργανωμένοι, απλοί φίλαθλοι, παίχτες και διοίκηση τότε οι διακρίσεις και τα πρωταθλήματα είναι μονόδρομος.